3 daagse safari naar Queen Elizabeth

Maandag 10 december
Daar zitten we dan, met 7 meiden in een safaribusje, onderweg naar Queen Elizabeth voor een 3-daagse safari. Het is nu 10.47uur en hoewel we om ±7.30uur zijn vertrokken zijn wel nog niet eens op de helft van onze reis. De autorit alleen al duurt namelijk 8 uur. Ongeveer even lang als een rechtstreekse vlucht van Amsterdam naar Entebbe. Maar het is het waard!
Uganda heeft zo'n mooie natuur, overal bergen, bijna alleen maar groen, hier en daar een dorpje en af en toe wat koeien op de weg. De wegen variëren van goed asfalt tot hobbelzandwegen, maar dat heeft ook wel weer iets. Mijn reisgezelschap voor de komende dagen bestaat uit mijn groepsgenootjes Elle en Catharine, de andere meisjes van onze opleiding Josje, Isabelle en Denise, een meisje uit het guesthouse Lenneke en onze lieftallige Ugandese chauffeur David.
We zijn onderweg al de evenaar gepasseerd, maar afgezien van dat het leuk is voor wat fotootjes en het idee dat je van de ene naar de andere helft van de aarde gaat, is het niet zo super boeiend.
15.45uur zitten we nog steeds in onze safaribus, maar we hebben al wel een klein voorproefje gehad! 3 uur geleden zaten we allemaal even lekker te lezen, tot Denise opeens 'Zebra's!!' riep. Iedereen was gelijk bij de les en alert en ja hoor, recht voor ons neus staken 3 zwart-wit gestreepte paardjes over. Wij stoppen natuurlijk en eenmaal veilig de overkant bereikt stonden de zebra's ons veilig vanuit het hoge gras aan te gapen. Na een paar minuten hadden ze genoeg van het witte aapjes kijken en gingen ze ervandoor. Toenstraks even lekker een rolex gegeten bij een wegrestaurant en nu maar hopen dat we snel onze bestemming bereiken en nog meer dieren in het wild kunnen gaan bekijken! :-)
±22.30uur
Veilig aangekomen, plannen iets gewijzigd, maar alles is geregeld. Ons hostel ligt midden in het wildlife park en dit hield dus in dat we beter niet naar buiten konden gaan 's nachts en 's ochtends niet te vroeg konden ontbijten in verband met loslopende leeuwen. Als diner een hele vis gegeten en net op het moment dat we wilden gaan slapen een bijna dood ervaring gehad. Denise en ik gingen nog even bij de ingang kijken naar de vleermuizen en net op het moment dat ik voorzichtig maar heldhaftig voorover boog om ze te zien hoorden we een brul. Denise en ik hadden aan één blik genoeg om vervolgens gillend de slaapkamer in te rennen. Gelukkig had ik de sleutel bij me en konden we schuilen. In blinde paniek stonden we te hyperventileren tot we het besef kregen dat de andere meiden nog buiten zaten. Bellen dan maar, want jammer maar helaas voor hen naar buiten toe om ze op te halen durfden we echt niet meer. Het enige probleem was dat we op beide telefoons geen bereik hadden, dus dat lukte niet. Even werd het stil en konden we de anderen horen lachen. Oke, alles is dus nog goed. Snel probeerden we wat anders te bedenken tot we opeens gillende meiden aan hoorden komen. Dus ik gooide de deur open en gil 'kom hier binnen!!' en nog geen vijf seconden later was iedereen binnen, in shock. Ik stond de deur te bewaken, voor het geval de leeuw binnen zou komen. Allemaal waren we buiten adem en even compleet overstuur. Tot opeens iets hard tegen de deur bonkte. Ik gooide me met al mijn kracht tegen de deur en iedereen sprong op van schrik. Tot we opeens Lenneke hard hoorden lachen en zij dus voor de deur stond. Later hoorden we dat het het geluid van een zwijn was, maar alsnog zijn we de hele avond een beetje bang geweest en vlogen we tegen het plafond op als we een gek geluid hoorden. Nu gaan we proberen te slapen en de enge geluiden te bannen. Morgen om 5.10uur de wekker voor onze eerste echte safari!
(Later hoorden we dat het een hippo was geweest en dat is nog enger als een leeuw omdat die je sneller aanvallen en doden!)

11 december
20.29uur
Vanochtend ging om 5.10uur de wekker, het opstaan ging zelfs verrassend goed! Om 6 uur stipt waren we klaar om te gaan en zelfs onze Ugandese guide was op tijd klaar. Het was nog donker, dus het was wel even spannend. Na 10 minuten zag ik opeens een grijze kont de bosjes uitsteken, dus ik riep kei hard 'stoooooop!!' En gelukkig werkte het, want niemand had hetzelfde gezien. Langzaam reden we terug en ja hoor, daar verscheen een mooie grote olifant. Helaas was het donker en konden we hem niet supergoed zien. We besloten door te rijden en reden richting het Noorden, omdat we daar de meeste kans hadden op de dieren die we wilden zien. Het rijden daar was echt magisch. Met de opkomende zon en een soort grote vlakte met bomen en mist. De eerste dieren die we zagen, waren de dieren die we verder de hele dag hebben gezien, de antilopen. Daarna reden we langs een groot kratermeer en daar stonden buffalo's lekker te badderen, echt hele imposante, droge beesten met aparte hoorns. En heel erg veel bij elkaar. We reden door en de safari was voor mijn gevoel echt begonnen, want we reden namelijk meer de vlakte in en al gauw zagen we het symbool van de Ugandese vlag, de kraanvogel. Wat een hilarische beesten! Omdat ze honger hadden en wormpjes wilden eten, stampten ze op de grond om ze te lokken. Voor ons zag het er net uit alsof ze aan het hakken waren en al snel werden er de grappigste deuntjes door ons gezongen, waardoor het een disco werd voor de kraanvogeltjes. Vervolgens reden we een stukje verder en zagen we een hyena. Onze guide zei dat dit heel speciaal was, omdat hyena's zich niet vaak laten zien. De pootjes van deze beesten zijn heel grappig, de voorpoten zijn langer als de achterpoten, waardoor het lijkt of hij mank loopt. De gids vertelde dat hij waarschijnlijk op zoek was naar eten en dat klonk waarschijnlijk, want er stond een hele kudde antilopen te wachten om opgegeten te worden. Helaas zagen we dit niet gebeuren want hyena's zijn erg geduldige beesten en het kon nogal eens lang gaan duren voordat hij aanviel. We reden door en even later zagen we twee schattige zwijntjes samen spelen, echte pumba's uit the Lion King. Toen reden we naar een dorpje, een vissersdorpje midden in het park. We zagen dus echt gevaarlijke dieren, waar mensen gewoon langs moesten op hun fietsje, echt bizar. We gingen met onze bus recht door het dorpje en we voelden ons hierdoor een beetje opgelaten. Gelukkig reageerden de kindjes superlief zwaaiend en reden we naar het meer waar wat mensen aan het vissen waren, gewoon tussen de nijlpaarden! Hier zagen we dus onze eerste nijlpaarden, echt heel bizar om te zien dat die gevaarlijke beesten zo dicht bij de mensen waren. Na het dorp zagen we ze dan, echte leeuwen! Drie leeuwinnen lagen lekker in het zonnetje te chillen, totdat wij hun rust kwamen verstoren en ze besloten om in de bosjes te kruipen. Helemaal happy keerden we terug naar het hostel en net toen we bedachten hoeveel geluk we hadden zagen we twee auto's op de weg stil staan en vaak betekent dat dat er iets te zien valt. En ja hoor, nóg twee leeuwen! Weer vrouwtjes, eentje lag lekker op haar buik en de ander lag op haar rug met haar pootjes in de lucht. Helaas lagen ze best ver weg, dus konden we ze niet supergoed zien. Terug aangekomen bij het hostel stond er nog een lekker ontbijtje op ons te wachten. We moesten hierna 4 uur wachten, want om 15uur 's middags stond er een boottocht over Lake George & Edward gepland. Heerlijk om op de boot te zitten en rond te varen en naast hippo's en buffalo's in het water hadden we onze eerste échte ontmoeting met twee olifanten! Ze stonden lekker het gras in het water op te smikkelen en hadden eigenlijk niet veel boodschap aan ons en gingen gewoon door. We kwamen echt super dichtbij, heel erg indrukwekkend om te zien hoe ze hun slurf gebruiken als mes, vork en lepel tegelijk. Verder hebben we heel veel nijlpaarden en buffalo's gezien. De nijlpaarden waren lekker aan het zwemmen en af en toe gaapten ze, wát een prachtig gezicht was dat, heel erg sterk zag het er allemaal uit. Later hoorden we ook dat ze mensen zo HAP doormidden kunnen bijten. In tegenstelling tot een leeuw eten ze ons niet op, maar vallen aan om het aanvallen, als ze zich bedreigt voelen. Ook zagen we wat dode hippo's liggen langs de kant van het water, dit kwam omdat het paringseizoen is. De mannetjes gaan het gevecht met elkaar aan en de wet van de sterkste geldt, de ander legt het loodje. Tijdens de boottocht kwamen we ook half oog in oog te staan met een aantal krokodillen. Dat blijven voor mij toch altijd beesten waarvan ik altijd bang zal blijven, ook al liggen ze nog zo ver van je vandaan. Eentje was er zelfs op een vogel aan het jagen, die kwam echt zo aangeslopen met een wijd opengesperde bek. Helaas voeren we te snel, dus konden we niet zien hoe het was afgelopen. Verder hebben we heel veel vogels gezien, maar die vonden we niet zo interessant als de grotere dieren. Ook zagen we een aapje met twee kindjes langs de rand van het water lopen, super schattig!
Na de boottocht gingen we gelijk door voor nóg een gamedrive (safari) en op weg daarnaartoe zagen we nog drie olifanten in de bosjes wandelen. Een grote mama en twee wat kleinere kindjes. De mama kwam een beetje richting ons, om haar kindjes te beschermen, maar al gauw had ze in de gaten dat we niets kwaads in de zin hadden en ging ze lekker zand op zichzelf gooien. De gids gaf aan dat we hier foto's van moesten maken, want ook dit was uniek. Maar dat deden we natuurlijk al, haha. Daarna ging het kleintje bij de mama drinken, dát noem ik pas uniek! Zo super schattig om te zien dat dat in principe op dezelfde manier gaat als bij mensen. We reden door en gingen op zoek naar de leeuwen, dat was echt ons doel voor die trip. Na een lange lange tijd te hebben rondgereden en geen leeuw gevonden te hebben gingen we naar dezelfde bosjes als waar we ze eerder gezien hadden, want daar zouden we de grootste kans hebben. En ja hoor, het was weer raak! In de verte zagen een leeuwin liggen. De gids besloot, tegen alle regels en restricties in, om van de mainroad af te gaan en off road naar de leeuw toe te rijden. Superspannend! Eenmaal dichterbij stond de leewin op en toen zagen we waarom.. Er lagen twee kleine welpjes in haar buurt en ze liep daarnaartoe om ze te gaan beschermen. Wát een traktatie om deze bijzondere dieren zo dichtbij te zien, echt fantastisch. We besloten ze met rust te laten en ook omdat het al donker werd (het begint hier rond 18.30uur te schemeren en om 19.00uur is het donker) gingen we terug naar het hostel. Onderweg terug zagen we, als een extra geschenkje, nóg een hyena. Helaas zag ik hem niet zo goed, maar ik zag hem nog wel langs de bus voorbij schieten. Tevreden, dat zijn we.
Vanavond heb ik een andere slaapplaats dan afgelopen nacht. Doordat iemand het licht op de kamer van Cath en mij had aangelaten was het een groot feest voor kleine vieze JUGH vliegjes en krioelde het dus van die smerige beestjes. Toen ik hoorde dat ze door je klamboe passen zag ik het al helemaal voor me, ik zou wakker worden met een gezicht als de lijken van CSI, vol met die vliegjes. Gelukkig mocht ik bij Josje en Isabelle op de kamer slapen, zij waren zowat helemaal vliegjesvrij, dus ik was er heel erg blij mee en nu lekker slapen!

12 december
Om 7.00uur stonden we alweer klaar om te gaan, op naar de Chimpansee Tracking! We moesten weer een stukje rijden en we namen onze bagage gelijk mee, dat we na de tracking meteen aan onze terugreis naar Kampala konden beginnen. Tijdens het rijden waren we lekker aan het ontbijten en het liedje van 'Baby Jesus' aan het zingen in de hoop mooie beesten te zien tot onze gids opeens heel droog zei; elephants. Wij helemaal door het dolle heen en we werden helemaal euphorisch toen we eigenlijk goed keken en telden. Stond daar zomaar een hele familie van 11 olifanten voor onze neus. Wat een fantastisch begin van de dag!! Er liep een heel klein olifantje bij, die echt nog geen half jaar oud geweest kon zijn, wát een schatje. Te snel al moesten we weer door, om op tijd voor onze chimp track te zijn, het was best nog een eindje rijden. We hoorden van andere groepen dat het best tegenviel, je moest superlang lopen om een of twee chimps ver boven je te kunnen zien. We waren dus op het ergste voorbereid en ergens is het ook wel begrijpelijk want het leefgebied van de 22 aanwezige chimps is 8 km lang en nog flink breed met een rivier ertussen en zie ze dan maar eens te vinden als ze zich verstoppen. Na een half uurtje door het regenwoud gebanjerd te hebben hoorden we opeens flink apengeroep. Op zo'n moment giert de adrenaline door je lijf en ik stond helemaal te shaken van opwinding want dit betekende dat we ze waarschijnlijk gingen zien! Nog een kwartiertje liepen we door en ja hoor, apen! Chimpansees! Recht boven ons, en met véél. Zelfs de guide stond met verbazing te kijken. Een baby aapje, een zwangere moederaap, een alfaman en heel veel andere mooie chimps. De gids vertelde ons dat ze er uitzonderlijk veel had geteld, 11 chimpansees! Ze wees ons erop dat we écht geluk hadden, om 50% van de totale chimp bezetting te zien en nog zo dichtbij ons ook, want ze zaten gewoon in de bomen boven ons. Na een tijdje kwam het alfamannetje ook langs een boom naar beneden en liep hij gewoon een stukje over de grond tussen de bosjes. De apen zagen ons ook en gingen stokjes en steentjes naar beneden gooien om ons weg te jagen. Natuurlijk werkte dit niet, want we hebben daar dik drie kwartier kwijlend naar de chimps staan kijken, tot ze het genoeg vonden en ons verlieten. We gingen ze nog een stukje achterna, maar het overgrote deel van de groep stak de rivier over via de bomen en het was lastig om ze nog te volgen. We hoorden ze nog wel hard met elkaar communiceren om te laten weten waar ze zaten en zo kon onze gids ook horen dat er aan onze kant van de rivier nog wat chimps zaten. Omdat je een uur bij de apen mag zijn gaf ze ons de keuze, of de overgebleven aapjes achterna of via een makkelijke weg terug naar boven. We zeiden eigenlijk allemaal gelijk, het is genoeg geweest, laten we terug gaan en de beestjes lekker met rust laten, we hebben ze lang genoeg gezien en we zijn tevreden! Helemaal gelukkig gingen we weer terug naar onze bus en onderweg zagen we nog een kleine verrassing. We volgden namelijk het pad wat de hippo's en olifanten gebruiken om naar boven te klimmen, dus we konden helemaal de voetsporen zien en volgen, echt heel erg gaaf.
Na een laatste groepsfotootje was het tijd om de bus in te gaan en aan de terugreis naar Kampala te beginnen, een ritje wat van 11.00uur tot 19.00uur duurde. Lang, maar wat was het het waard.
Een fantastische ervaring, maar toch zijn we blij dat we weer in ons guesthouse terug zijn, het voelde echt als thuiskomen! En dan nu gauw het bedje in om lekker te slapen en te dromen over de afgelopen dagen :-)